موتور جلو ، دیفرانسیل جلو FWD
به گزارش تارک خودرو: این نوع از آرایش قرار گیری موتور در طول ۴۰ سال اخیر ( تقریبا و بر اساس اطلاعات خودروهای کنونی ) برای بیشتر خودروهای خانوادگی مورد استفاده قرار گرفته است .
این نوع از چیدمان ، در کم کردن فضاهای مورد استفاده ، بسیار مناسب بوده و در مواردی مورد استفاده خودرو سازان بوده است که سیستم تعلیق و موتور این نوع از خودروها را از پیش به تولید رسانیده اند .
این سیستم برای بیشتر خودروهایی که در کلاسهای A , B , C و اکثرا D قرار می گیرند مورد استفاده قرار می گیرد . البته خودروهای کلاس J , M و در برخی موارد وانت بارها نیز دیده شده است .
در این نوع از آرایش از موتورهای حداکثر ۶ سیلند به صورت آرایش V و یا خورجینی استفاده می گردد . بیشتر این موارد در موتورهای ۴ سیلند خطی و ۶ سیلندر V شکل مشاهده شده است .
خوردوهای دیفرانسیل جلو ، موتور جلو معایبی نیز دارند که به شرح زیر است .
۱٫ نبود تعادل در کنترل قسمت عقب خودرو در پیچ ها .
۲٫ تقسیم وزن نامناسب در بخش جلو وعقب خودرو .
۳٫ نداشتن شتاب و حداکثر سرعت مناسب .
۴٫ نداشتن قدرت مانور بالا در بزرگراه ها و تعویض ناگهانی مسیر .
این موارد بالا در برخی موارد نیز درست نبوده و خودروسازان به دنبال رفع چنین موانعی می باشند که البته در بسیاری موارد هم وفق بوده اند ولی هنوز به حد نهایی و تکامل آن نرسیده اند.
مواردی نیز وجود داشته که این خودروها دارای برتری بوده که به شرح زیر است .
۱٫ داشتن قدرت کنترل مناسب بر روی حرکت خودرو .
۲٫ مانور دهی در شهر بسیار مناسب بوده .
۳٫ داشتن قدرت چسبندگی در پیچ ها . ۴٫ داشتن کنترل بهتر بر روی خودرو در مواقع بارندگی و زمین های برفی .
موارد بالا در نگاه کلی بوده و شاید از نظ یرخی این موارد مناسب بوده و شاید موانع بوده ، ولی در کل سیستم دیفرانسیل جلو موتور جلو چنین می باشد .
موتور جلو ، دیفرانسیل عقب RWD
این نوع سیستم شاید بتوان آنرا در زمره اولین تیپ های خودرو در دنیا نام برد . سیستم موتور جلو و دیفرانسیل عقب برای همگان محبوب بوده است و شاید کمتر کسی را بتوان پیدا کرد که در مقابل نام دیفرانسیل عقب بتواند مقاومت نماید .
این سیستم با نام RWD نیز شناخته شده است و بر اساس یک تست در سال ۲۰۰۸ ، این نوع سیستم حرکتی بهترین نوع در تمام موارد آزمایشی شناخته شده است . خودروسازانی چون BMW هرگز از سنت دیفرانسیل عقب بودن دست بر نداشتند که توجه شما را به چند نمونه از تبلیغات این کمپانی جلب می نمایم .
این خودرو ساز در کنار این تبلیغات اینگونه نوشته است که :
به همین دلیل است که ما دیفرانسیل جلو نمی سازیم .
این نوع سیستم دارای موتوری در طول بدنه بوده که در برخی موارد اگر از موتورهای ۶ سیلندر خطی و یا ۱۰ و ۱۲ سیلندر خورجینی استفاده گردد ، طول کاپوت خودرو ، کمی طویل شده و این مهم باعث این می گردد که شرکت های تولید کننده مسائلی چون طراحی های آیرو دینامیکی بسیاری را برای این خودروها در نظر گرفته و سپس خودروی مذکور را روانه بازار نمایند . البته ریسک این مورد همیشه با خودروسازان همراه بوده و توانسته اند در جلب رضایت مشتری ، همیشه موفق عمل نمایند .
ایرادات و محاسنی که به این نوع سیستم مطرح می گردد ، عبارت است از :
ایرادات :
۱٫ کنترل خودرو در شرایط برفی و بارانی بدون سیستم های کنترل کننده الکترونیکی کمی مشکل بوده .
۲٫ ایجاد مشکل در طراحی برای محل قرار گیری میل گاردان و دیفرانسیل عقب ، که این باعث بوجود آمدن مشکل در طراحی صندوق بار خواهد شد .
۳٫ ایجاد وزن بیش از حد در طراحی خودرو که این مسئله باعث این خواهد شد که برای جبرای آن به استفاده از موتورهای پر حجم و پر بازده روی آورد ، که در بیشتر موارد مصرف سوخت خودرو را بالا برده و باعث افزایش هزینه های نگهداری می گردد .
۴٫ قدرت مانور دهی کم در مسیرهای شهری .
محاسن اینگونه طراحی :
۱٫ این گونه از خودروها دارای قابلیت کنترل مناسب در بزرگراه ها را دارند.
۲٫ لذت رانندگی مناسب تر در شهر و بزرگراه .
۳٫ داشتن شتاب و حداکثر سرعت مناسب .
۴٫ داشتن تقسیم وزن بهتر که کنترل خودرو را کاری بس آسانتر خواهد نمود .
موارد گفته شده برای آشنایی اولیه بوده و در مراحل بعدی اطلاعات تکمیلی تر و فنی تری را به موارد فوق اضافه خواهیم نمود .
موتور جلو ، دو دیفرانسیل ۴WD
در این سیستم معنای کلی هر دو عبارت AWD و ۴WD این است که قدرت حاصل از موتور به چهار چرخ خودرو منتقل میشود و اتومبیل به حرکت در میآید .
این انتقال قدرت به چند نحو انجام می پذیرد که در مقالات بعدی حتما به آن خواهیم پرداخت . حال به ۴WD می پردازیم .
این سیستم دارای ۲ حالت بوده که در خودروهای متفاوت مورد استفاده قرار می گیرند .
مدل چهار چرخ متحرک موقت (Part Time Four Wheel Drive – 4WD)
در خودروهای مجهز به این سیستم ، فقط چرخهای عقب متحرک هستند . چهار چرخ خودرو زمانی فعال میشود که راننده ، این حالت را انتخاب نماید . چنین خودروهایی ، دیفرانسیل مرکزی ندارند ، ازاین رو هنگامی که حالت چهار چرخ فعال میشود ، محورهای جلو و عقب به یکدیگر قفل میشوند و گردش آنها با سرعت یکسان انجام می پذیرد . البته این موضوع در هنگام پیچیدن در سطوح با اصطکاک بالا ، مشکلات زیادی را به همراه دارد . به همین دلیل همواره توصیه شده است که رانندگان فقط در هنگام رانندگی در مسیرهای خارج از جاده ، از این تغییر حالت به حالت چهار چرخ متحرک استفاده کنند . یادآوری می شود که فعال کردن دائمی سیستم چهار چرخ متحرک ، به خودرو آسیب میرساند . این سیستم در خودروهایی نظیر مدلهای شاسی بلند سوزوکی ویتارا موجود است . نحوه عملکرد این سیستم به اینگونه بوده که ، بر روی چرخ های جلو پیچی وجود داشته که در هنگام آزاد کردن آن ( پیچ را به جهتی مخالف چرخانه تا حد مشخص ، البته دستور کار این بخش در دفترچه خودروها موجود می باشد ) ، قفل چرخها آزاد شده ( یا بهتر بگوییم قفل چرخها درگیر شده ) و این مسئله باعث درگیری چرخ ها با یکدیگر خواهد شد ، البته خودروهای امروزی دیگر از این سیستم کمتر استفاده می نمایند و این آزاد و یا درگیر نمودن قفل چرخ ها به صورت کاملا الکترونیکی انجام می پذیرد.
مدل چهار چرخ متحرک دائم (Full Time Four Wheel Drive – 4WD)
این سیستم ، نوع پیشرفتهتر سیستم چهار چرخ موقت بوده ، زیرا قدرت موتور همواره در حال انتقال به چهار چرخ خودرو است . خودروهای مجهز به این سیستم ، از یک دیفرانسیل مرکزی برخوردار هستند که امکان چرخش چرخهای جلو و عقب را با سرعتهای متفاوت فراهم میآورد . ازاینرو ، استفاده از حالت چهار چرخ در جاده ، آسیبی به خودرو وارد نمیکند . در این سیستم ، به دلیل استفاده از دو چرخ مضاعف برای حرکت ، کشش خودرو نیز بسیار افزایش یافته و کنترل آن بهتر است . این سیستم در خودروهایی نظیر رنجرور موجود است . البته ذکر این مورد را نباید فراموش کنیم که سیستم انتقال قدرت به چرخ ها در حال تقسیم نیرو به صورت دائمی با درصدی خاص بوده ، که این درصد خاص کمتر امکان تغییر داشته ولی در خودروهای AWD این درصد برای هر چرخ همیشه قابلیت تغییر را دارد .
موتور جلو ، چهار چرخ محرک AWD
در این سیستم معنای کلی هر دو عبارت AWD و۴WD این است که قدرت حاصل از موتور به چهار چرخ خودرو منتقل میشود و اتومبیل به حرکت در میآید .
حال به AWD می پردازیم .
عملکرد این سیستم بسیار مشابه عملکرد سیستم چهار چرخ متحرک دائم است ، یعنی نیرو به طور دائم به چهار چرخ منتقل میشود . اما تفاوت عمده در این است که در این سیستم نیرویی که به هر چرخ منتقل می شود به طور الکترونیکی تحت کنترل است . این سیستم مخصوص حرکت خودروها در جاده است . مکانیسم عمل این سیستم به گونه ای است که می تواند نیروی وارد بر هر چهار چرخ را تنظیم کند . این موضوع باعث میشود تا تسلط روی کنترل خودرو در جاده به ویژه در پیچها افزایش یابد . این سیستم معمولاً روی خودروهای اسپرت و سوپراسپرت وجود دارد که از این میان میتوان به آئودی R-8 اشاره کرد .
موتور جلو ، دو چرخ محرک ۲WD
در تمام خودروها نیروی موتور یا به چرخهای عقب ، یا به چرخهای جلو و یا به هر چهار چرخ منتقل میشود . در اتومبیل هایی که نیرو به دو چرخ عقب یا دو چرخ جلو منتقل میشود از اصطلاح ۲WD استفاده می نمایند .
اگر نیرو به چرخ های جلو منتقل گردد ، FWD یا دیفرانسیل جلو نام گذاری می شود ، و اگر به چرخ های عقب نیروی حرکتی منتقل بشود به آن سیستم RWD یا دیفرانسیل عقب گویند .
از این سیستم نیز در خودروهای هاچبک ، سدانها و در کل خودروهای شهری و برخی از خودروهای کلاس J که به منظور On Road طراحی و ساخته شده اند مورد استفاده قرار می گیرد و به صورت دیفرانسیل عقب یا دیفرانسیل جلو هستند . مزیت سیستم ۲WD این است که هزینه طراحی ، ساخت و نگهداری بسیار پایینتری نسبت به ۴WD دارند.
همچنین این سیستم باعث می گردد که هزینه مصرف سوخت خودرو کاهش یافته و خودرویی اقتصادی تر داشته باشیم .
موتور عقب
در این سیستم ، موتور خودرو در قسمت انتهایی خودرو و پشت اکسل عقب قرار خواهد گرفت . این سیستم با تولد موتورهای بوکستر ( بوکسوری ) ، متولد شده است و بیشتر مخصوص این نوع از موتورها می باشد . البته در برخی موارد خودروهای کلاس A نیز از این مورد استفاده نموده اند که این خودروها موتور را یا بر روی اکسل عقب طراحی خواهند نمود و یا کمی جلوتر از اکسل عقب .
در این گونه خودروها موتورهای با مرکز ثقل پایین تر در نظر گرفته می شوند ، البته در این موارد سیستم های خنک کننده به مانند رادیاتورهای روغن و یا در مواردی نادر که موتورهای آب خنک نیز استفاده گردیده است ، رادیاتورهای آب نیز در قسمت جلوی خودرو قرار خواهند گرفت .
مزایا و معایب این خودروها شامل :
مزایا :
۱٫ کنترل کافی بر روی تمام خودرو .
۲٫ داشتن طراحی آیرودینامیک بدون لطمه زدن به موارد دیگر خودرو .
۳٫ داشتن فضای بار مناسب حتی به نسبت خودروهای اسپرت .
معایب :
۱٫ داشتن فضای دسترسی برای تعمیر موتور کمی نامناسب .
۲٫ نبودن فضای مناسب برای سرنشینان عقب .
این خودروها دارای سیستم های حرکتی RWD و AWD می باشند که به مقالات با همین نام برای خودروهای موتور جلو لطفا مراجعه نمایید.
موتور میانی
این نوع چیدمان موتور را تمام خودرو سازان دنیا مدیون شخصیی با نام فوروچه لامبورگینی هستند ، کسی که برای رقابت و توهینی که از طرف انزو فراری به او شده بود ، با خلاقیت خویش طرحی را پیاده سازی نمود که تمام خودروسازانی که دنبال ساخت خودروهای اسپرت شهری ، با قابلیت های خودروهای مسابقه ای بودند ، بتوانند ایده ها و اعداد و ارقامی را که بر روی کاغذ به دنبال آنها بودند را ، در واقعیت و به چشم خویش ببینند .
این طراحی در خودروی لامبورگینی میورا مشهود بوده و به خودرو این امکان را می دهد که ، بدون نیاز به اتلاف انرژی و زیاد نمودن وزن ( با در نظر گرفتن حذف میل گاردان ) ، تنها و تنها به فکر افزایش راندمان و طراحی آیرودینامیک تر در خودرو باشند .
این سیستم امروزه در خودروهای مسابقه ای و خودروهای مسابقه ای خیابانی و خودروهای S Segment یا همان خودروهای اسپرت کاربرد فراوانی دارد ، که حتی خودروهای Formula 1 نیز از این سیستم بهره می جویند .
در این مدل مزیت هایی وجود داشته که عبارتند از :
۱٫ چون موتور در بخش میانی قرار میگیرد ، می توان طراحی آیرودینامیکی مناسبی ارائه کرد .
۲٫ به راحتی مرکز ثقل خودرو را پایین آورد و این مزیت باعث بهتر چسبیدن خودرو به زمین خواهد شد .
۳٫ نبودن وزن اضافی برای سیستم انتقال قدرت .
۴٫ دید و تسلط بهتر راننده بر روی خودرو و جاده .
البته هر سیستمی در دنیای امروزی در کنار مزیت ، معایبی نیز دارد که به شرح زیر است :
۱٫ نبود فضای بار مناسب به دلیل طراحی آیرودینامیکی و موتور وسط .
۲٫ حجم نامناسب برای افراد با قامت زیاد ، برای قرار گیری بر روی صندلی ها .
۳٫ نبود دید مناسب برای پارک با دنده عقب خودرو .
این خودروها دارای ۲ سیستم ، یا بهتر بگوییم ۲ نوع سیستم حرکتی بوده . RWD , AWD که این سیستم ها در خودروهای موتور جلو شرح داده شده است و به آن مقالات مراجه گردد .
▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼
تعمیرگاه تویوتا: ارائه خدمات و تعمیرات تخصصی خودروهای تویوتا ( toyota ) و لکسوس
تلفن تماس: ۰۲۱۴۴۹۰۵۶۲۰ – ۰۹۱۰۳۰۰۳۰۰۴
▲▲▲▲▲▲▲▲▲▲▲▲▲▲▲
خلاصه مقاله: موتور جلو، دیفرانسیل جلو FWD: این نوع از چیدمان، در کم کردن فضای مورد استفاده بسیار مناسب بوده و در مواردی مورد استفاده خودروسازان بوده است که سیستم تعلیق و موتور این نوع از خودروها را از پیش به تولید رسانیده اند. خودروهای دیفرانسیل جلو معایبی نیز دارند که به شرح زیر است:
۱- نبود تعادل در کنترل قسمت عقب خودرو در پیچ ها.
۲- تقسیم وزن نامناسب در بخش جلو و عقب خودرو.
۳- نداشتن شتاب و حداکثر سرعت نامناسب.
۴- نداشتن قدرت مانور بالا در بزرگراه ها و تعویض ناگهانی مسیر
مواردی نیز وجود داشته که این خودروها دارای برتری بوده که به شرح زیر است.
۱- داشتن قدرت کنترل مناسب بر روی حرکت خودرو
۲- مانوردهی در شهر بسیار مناسب بوده
۳- داشتن قدرت چسبندگی در پیچ ها
۴- داشتن کنترل بهتر بر روی خودرو در مواقع بارندگی و زمین های برفی
موتور جلو، دیفرانسیل عقب RWD:
این نوع سیستم دارای موتوری در طول بدنه بوده که در برخی موارد اگر از موتورهای ۶ سیلندر خطی و یا ۱۰ و ۱۲ سیلندر خورجینی استفاده گردد طول کاپوت خودرو، کمی طویل شدهو این مهم باعث این می گردد که شرکت های تولید کننده مسائلی چون طراحی های آیرودینامیکی بسیاری را برای این خودروها در نظر گرفته و سپس خودروی مذکور را روانه بازار نمایند.
ایرادات:
۱- کنترل خودرو در شرایط برفی و بارانی بدون سیستم های کنترل کننده الکترونیکی کمی مشکل بوده.
۲- ایجاد مشکل در طراحی برای محل قرارگیری میل گاردان و دیفرانسیل عقب.
۳- ایجاد وزن بیش از حد در طراحی خودرو که این مسئله برای باعث این خواهد شد که برای جبران آن به استفاده از موتورهای پرحجم و پربازده روی آورد.
۴- قدرت مانوردهی کم در مسیرهای شهری.
محاسن اینگونه طراحی:
۱- این گونه از خودروها دارای قابلیت کنترل مناسب در بزرگراه ها را دارند.
۲- لذت رانندگی مناسب تر در شهر و بزرگراه.
۳- داشتن شتاب و حداکثر سرعت مناسب.
۴- داشتن تقسیم وزن بهتر که کنترل خودرو را کاری بس آسان تر خواهد نمود.
موتور جلو، دو دیفرانسیل ۴WD:
در این سیستم معنای کلی هر دو عبارت AWD و ۴WD این است که قدرت حاصل از موتور به چهارچرخ خودرو منتقل می شود و اتومبیل به حرکت در می آید.
مدل چهار چرخ متجرک موقت ( Part Time Four Wheel Drive – 4WD )
مدل چهار چرخ متجرک دائم ( Full Time Four Wheel Drive – 4WD )
موتور جلو، چهار چرخ محرک AWD:
در این سیستم کنترل نیرو بر روی چرخ ها به صورت الکترونیکی صورت می گیرد که باعث کنترل بیشتر خودرو در پیچ ها می شود.
موتور جلو، دو چرخ محرک ۲WD:
در اتومبیل هایی که نیرو به دو چرخ عقب یا دو چرخ جلو منتقل می شود از اصطلاح ۲WD استفاده می نمایند.
موتور عقب:
در این سیستم، موتور خودرو در قسمت انتهایی خودرو و پشت اکسل عقب قرار خواهد گرفت.
مزایا:
۱- کنترل کافی بر روی تمام خودرو
۲- داشتن طراحی آیرودینامیک بدون لطمه زدن به موارد دیگرخودرو
۳- داشتن فضای بار مناسب حتی به نسبت خودروی اسپرت
معایب:
۱- داشتن فضای دسترسی برای تعمیر موتور کمی نامناسب
۲- نبودن فضای مناسب برای سرنشینان عقب
موتور میانی:
این طراحی به خودرو این امکان را می دهد که، بدون نیاز به اتلاف انرژی و زیاد نمودن وزن، تنها و تنها به فکر افزایش راندمان و طراحی آیرودینامیک خودرو باشند.
مزیت:
۱- چون موتور در بخش میانی قرار می گیرد، می توان طراحی آیرودینامیکی مناسبی ارائه کرد.
۲- به راحتی مرکز ثقل خودرو را پایین آورد و این مزیت باعث بهتر چسبیدن خودرو به زمین خواهد شد.
۳- نبودن وزن اضافی برای سیستم انتقال قدرت
۴- دید و تسلط بهتر راننده بر روی خودرو و جاده
معایب:
۱- نبود فضای بار مناسب به دلیل طراحی آیرودینامیکی و موتور وسط
۲- حجم نامناسب برای افراد بلند قامت برای قرارگیری بر روی صندلی ها
۳- نبود دید مناسب برای پارک با دنده عقب خودرو