لوگو تارک خودرو
علایم روی دیواره ی جانبی تایر ( Side Wall Markings )

علایم روی دیواره ی جانبی تایر ( Side Wall Markings )

به گزارش تارک خودرو: در شکل بالا علائم دیواره ی جانبی تایر نشان داده شده است و در ادامه تعدادی از علامت های دیواره ی جانبی تایر توضیح داده می شود:

۱- M + S ( M & S یا M – S ) این علامت نشان دهنده ی آن است که تایر قابلیت عملکرد در تمام فصول سال را دارد. شما می توانید این علامت را بر روی تمام تایرهای چهار فصل و زمستانی ببینید. تایرهای تابستانی این علامت را ندارند. سازنده ی تایری که خواهان بدست آوردن این علامت است، ملزم به طراحی آج ویژه ای است. اگر چه بدست آوردن این علامت، به معنی قبول شدن تایر در همه ی تست های قابلیت و کیفیت نمی باشد.

 

۲-   این علامت نشان دهنده ی قابلیت تایر، برای استفاده در شرایط سخت برفی است. تحمل و استحکام تایرهای دارنده ی این علامت، در برابر شرایط سخت برفی، نسبت به تایرهایی که فقط علامت M + S را دارند، بسیار بیشتر است. این تایرها برای هر نوع رانندگی در شرایط زمستانی مناسب و ایمن هستند.

برخی محل های اسکی کردن ممکن است به خودروهایی که این علامت را بر روی تایرهایشان ندارند، اجازه ی بالا رفتن از کوه و جاده های کوهستانی را ندهند.

۳- DOT این علامت برای سازمان حمل و نقل قرار گرفته است. ۱۰، ۱۱ یا ۱۲ کد بعد از DOT بیان کننده ی اطلاعاتی مانند هفته و سال تولید تایر، سازنده، کارخانه، خط تولید تایر و سایز تایر است.

دو کاراکتر اول بیان کننده ی سازنده تایر و کد نقشه است. سومین، چهارمین و پنجمین کاراکتر، کدهای نشان دهنده ی سایز تایر هستند.

سه یا چهار رقم آخر ( ۴ عدد برای سال های بعد از ۲۰۰۰ ) برای زمان تولید تایر هستند، که دو رقم اول، بیان کننده ی کد تاریخ هفته و یک یا دو رقم بعدی بیان کننده ی کد سال است.

 

۴- ماکزیمم فشار باد ( Maximum Inflation Pressure )، بالاترین فشار بادی است که تایر می تواند تحمل کند؛ اگر چه این نشان دهنده ی فشار باد توصیه شده برای تایر نمی باشد.

فشار باد نباید هرگز پایین تر از فشار باد توصیه شده، و بالاتر از ماکزیمم فشار باد مشخص شده بر روی دیواره ی جانبی تایر باشد.

 

  • توضیحات دیواره ی جانبی ( Side Wall Descriptions ):

در جدول زیر، تذکرات مختصرنویسی شده ی دیواره ی جانبی تایر، در قالب جدولی بیان می گردد:

 

  • درجه بندی متحدالشکل قابلیت تایر ( Uniform Tire Quality Grading ):

درجه بندی متحدالشکل قابلیت تایر، سیستم درجه بندی قابلیت و عملکردهای تایر است، که توسط سازمان حمل و نقل آمریکا رشد و توسعه یافته است. این درجه بندی برای اینکه عملکرد نسبی تایرهای خودروهای مسافری را برای مصرف کننده مشخص کند، در نظر گرفته شده است. با این درجه بندی، خریداری تایر تا حدودی برای مصرف کنندگان ساده تر می گردد. اساسا این درجه بندی ابزاری برای مصرف کننده  ی تایر است که از آن بجای اظهار نظرهای دوستان، مکانیک ها و هر آن کس که می تواند منبعی در دسترس برای خرید تایر باشد، مورد استفاده قرار گیرد. یکی از راهنمایی های استفاده از این سیستم، فهمیدن این نکته است که این استاندارد، سیستمی مقایسه ای – نسبی است.

UTQG، درجه ای برای ایمنی و گارانتی و یا اینکه تایر چند مایل را می تواند طی کند، نمی باشد. تایری که UTQG دارد، توسط سازنده اش در سه حوزه درجه بندی شده است:

۱- سایش آج ( Tread Wear ) 2- کشش ( Traction ) 3- دما ( Temperature ). البته این درجه بندی شامل تایرهای زمستانی نمی شود.

زمانی که به خریدن تایر اقدام می کنید، اطلاعات صحیح، از جمله UTQG، در این مکان ها نوشته شده است:

۱- بر روی برچسبی که به آج تایر چسبانده شده است.

۲- بر روی دیواره ی جانبی تایر حک شده است.

 

  • حال به تعریف مختصری از این سه فاکتور درجه بندی می پردازیم:

۱- درجه ی آج، درجه بندی ای نسبی است که بر اساس سایش تایر در زمانی که تحت شرایط کنترل شده به دقت آزمایش شود، به دست می آید. در واقع این درجه بیانگر آن است که سازنده ی تایر به چه میزان برای تایر تولیدی اش طول عمر پیش بینی می کند. برای مثال تایری که درجه ی ۴۰۰ دارد، باید عمر مفید آج آن دو برابر تایری با درجه ی ۲۰۰ باشد. اگر چه ممکن است، یک سازنده ی دیگر، درجه ی ۳۰۰ را با تایری با درجه ی ۱۵۰ مقایسه کند، و برای تایر دوم طول عمری برابر نصف طول عمر تایر اول در نظر بگیرد. به خاطر داشته باشید که مقایسه درجات تایر یک کارخانه با تایر کارخانه ی دیگر قابل استناد نیست؛ اما در عوض تایرهایی با یک علامت تجاری را می توان با هم مقایسه کرد.

میزان سایش آج می تواند به طور ناباورانه ای با توجه به نحوه ی استفاده از آن متغیر باشد. از جمله مواردی که در این تغییرات سهیم هستند، عبارتند از: عادات مختلفی که هر کس در شیوه ی رانندگی دارد، روش مراقبت و نگهداری، شرایط جاده و آب و هوای ناحیه ای که تایر در آنجا رانده می شود.

 

۲- درجه ی کشش، قابلیت توقف تایر را در آزمایشگاهی که تحت شرایط کنترل شده بر روی جاده ای فرش شده با آسفالت یا بتن انجام می شود، بیان می کند. از سال ۱۹۹۷، درجات کشش از بالا به پایین عبارتند از: “B” ،”A” ،”AA” و “C”.

تایری که درجه ی AA دارد، ممکن است نسبتا عملکرد کششی بهتری در تست های ترمز در مسیر مستقیم، نسبت به تایری با درجه ی کمتر از خود نشان دهد.

 

۳- درجه ی دما، میزان مقاومت تایر ( Tire’s Resistance To Heat ) و توانایی آن را در توزیع حرارت ( Ability To Dissipate Heat ) نشان می دهد، و از طریق آزمایشاتی که تحت شرایط کنترل شده ی آزمایشگاهی انجام می شود، بدست می آید. این درجات از بالا به پایین عبارتند از: “B” ، “A” و “C”.

درجه ی C مطابق کمترین کارایی مورد نیاز برای استاندارد ایمنی فدرال است. اگر چه تایر با درجه ی C گرم رانده می شود، ولی این دلیل بر ایمن نبودن آن نیست. تایر با درجه ی A به سردی رانده می شود. البته این درجات برای تایری محرز و مسلم است که فشار باد مناسبی داشته باشد، و تحت بار زیادی قرار نگیرد.

در زیر یک مثالی از درجه بندی UTQG آمده است:

۱۵۰A B

۱- ۱۵۰ نشان دهنده ی درجه ی سایش آج تایر ( Tread Wear Rating ) است.

۲- A نشان دهنده ی کشش ( Traction ) است.

۳- B نشان دهنده ی دما ( Temperature ) است.

درجه بندی سایش آج تایر بر اساس انجام آزمایش سایش، توسط ارگان دولتی مربوطه در ۴۰۰ مایل مسافت، در مقطع مشخص و ویژه ای از جاده های عمومی تگزاس انجام می شود. گروه انجام دهنده ی آزمایش، شامل چهار خودروی مخصوص انجام آزمایش است، که این خودروها بمانند کاروانی، خط مسیر یکسانی را طی می کنند؛ که البته همه ی تایرها دارای شرایط یکسانی برای آزمایش هستند؛ همچنین عمق شیارهای آج تایر بعد از طی کردن هر ۸۰۰ مایل مسافت اندازه گیری می شود.

دستورالعمل مشابه بالا برای یک مجموعه ی کنترل یا تایرهای پایش خط سیر ( Course Monitoring Tires ) دنبال شده، و پس از تکمیل ۷۲۰۰ مایل تست، نتایج بدست آمده از هر دو تایر مقایسه می شوند؛ تا تایرهای تست شده، درجه بندی آج منتصب را براساس استانداردهای ملی کسب کنند. این عدد می تواند برای مقایسه ی میان تایرها بکار برده شود. در مثال بالا، این تایر با درجه ی ۱۵۰، نصف تایری با درجه ی ۳۰۰ عمر می کند.

عملکرد نسبی تایرها بستگی به شرایط واقعی استفاده از آنها دارد؛ و ممکن است تفاوت مهم و چشمگیری میان استفاده در شرایط نرمال، با جاده های ویژه و کوهستانی وجود داشته باشد.

درجه بندی های کشش به ترتیب عبارتند از: B ،A ،AA و C که این اندازه گیری مشخص کننده ی قابلیت تایر، برای توقف در مسیر مستقیم، بر روی جاده ی فرش شده ی مرطوب است. دانستن این نکته مهم است که این درجه بندی مشخص کننده ی کشش در هنگام دور زدن نمی باشد.

درجه بندی دما، با تست کارکرد تایرها بر روی جاده های داخلی تحت شرایط ویژه مشخص و تعیین می گردد. این تست شامل ۳۰ دقیقه رانندگی متوالی در سرعت ۳۰mph و افزایش و باقی ماندن در سرعت ۷۵mph، تا اینکه تایر از بین برود، می باشد.

تایرهای با درجه ی A باید حداقل در B ،۱۱۴mph در حداقل ۹۹mph و C در حداقل ۸۵mph مقاومت کنند. این اندازه گیری مشخص کننده ی توانایی تایرها برای تحمل دمای بالا است، که باعث سایش سریع تایر می شود، و حتی در شرایط خاصی منجر به خراب شدن و از کار افتادن سریع تایر می گردد.

 

 

منبع: تکنولوژی شاسی خودرو، انتشارات پارتیان، مهندس حسین رمضانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *